مقایسه بین فرهنگی مؤلفه های مقیاس تاب آوری با استفاده از روایی سازه

تاب آوری، قابلیت انسان برای سازگاری و غلبه بر خطر و سختی ها است و در هر فرد تحت تأثیر عوامل متفاوتی است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی است و با هدف مقایسه بین فرهنگی مقیاس تاب آوری انجام شد. جامعه آماری پژوهش، تمام دانشجویان دانشگاه آزاد تهران بودند که 400 نفر از دانشجویان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار سنجش، پرسشنامه تاب آوری (کانر- دیویدسون، 2003) بود که پس از تکمیل شدن توسط دانش آموزان، داده ها از طریق تحلیل عاملی تحلیل شد. یافته ها نشان داد، سازه تاب آوری از اعتبار و روایی مناسبی برخوردار است و پنج عامل هدفمندی، کنترل خود و توانایی حل مسئله، اعتقاد و خوش بینی را شامل می شود. مقایسه نتایج به دست آمده با نتایج تحلیل عاملی پرسشنامه در سایرکشورها (اسپانیا، هند و کره) نشان داد که تعداد مؤلفه ها و سؤالات مربوط به هر مؤلفه سازه تاب آوری، در بین کشورها متفاوت است، به علاوه مؤلفه های هدفمندی و توانمندی کنترل خود، سازه تاب آوری در فرهنگ ایرانی دارای اهمیت بیشتری است. بنابراین هنگام بررسی میزان تاب آوری افراد تفاوت های بین فرهنگی را باید در نظر داشت.